Ludzie czują, że grzech determinuje to, kim są. Ale chrześcijańska doktryna nawrócenia pomaga chrześcijanom zrozumieć, że tak naprawdę nie jest.
Nawrócenie i nowe narodzenie
Praktyczne wskazówki pomagające przygotować świadectwo swojego nawrócenia.
Praktyka udzielania ludziom natychmiastowego zapewnienia o ich zbawieniu, bez sprawdzenia wiarygodności ich wyznania, jest nierozsądna - a nawet haniebna.
Prawdziwe życie chrześcijańskie zaczyna się od przyjęcia Chrystusa jako Zbawiciela, które usuwa naszą moralną winę przez Jego dzieło na krzyżu. Nowe narodzenie jest kluczowym początkiem, ale samo w sobie nie stanowi pełni chrześcijańskiego życia. Po nawróceniu musimy prowadzić życie oddane Bogu, dążąc do prawdziwej duchowości aż do końca naszych dni.
Tylko ci, którzy się nawrócą, będą częścią nowego stworzenia. Małą pociechą na sądzie ostatecznym będzie to, że ktoś przyczynił się do poprawy tego świata, jeśli się nie nawróci.
Czy zobaczę mojego przyjaciela w niebie? Czy raczej jego teologiczne poglądy sprawiają, że jest to niemożliwe?
Kilka słów o tym czym według Biblii jest, a czym nie jest nawrócenie.
Jeśli w twoim rozumieniu nawrócenia brakuje wymiaru wspólnotowego, to brakuje ci istotnej części całej doktryny.
Jeśli na własnej skórze nie poznamy tego, co Biblia opisuje jako duchowe, nadprzyrodzone obrzezanie serca, będziemy skazani na Jego sąd i gniew.
Najważniejsze jest to czy dana doktryna jest fałszywa, czy prawdziwa. Patrząc w ten sposób, doktryna chrześcijańskiego nawrócenia jest po prostu piękna.
Mimo że termin "nowe narodzenie" jest często używany, wydaje się, że większość chrześcijan nie rozumie, co oznacza nowe narodzenie. Nie jest to niejasne ani trudne do zrozumienia...
Jezus powiedział: „Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa niebieskiego” (Mateusza 18,3).
