Ewangelia to nie jest jedynie określona sekwencja kroków (jak powiedzmy, „Cztery Duchowe Prawa” organizacji misyjnej Campus Crusade albo „Sześć Biblijnych Prawd” Quest for Joy [autor odwołuje się do innego artykułu Desiring God – przyp. red]). Są one niezbędne. Ale to, co sprawia, że Ewangelia jest „Dobrą Nowiną” to to, że łączy ona daną osobę z „niezgłębionymi bogactwami Chrystusa”.
Nie ma nic samego w sobie, co sprawia, że „odpuszczenie grzechów” jest Dobrą Nowiną. Czy to, że zostało ci przebaczone jest Dobrą Nowiną, zależy od tego, do czego to przebaczenie prowadzi. Mógłbyś wyjść z sali sądowej niewinny popełnienia przestępstwa i zginąć na ulicy. Przebaczenie może, ale nie musi prowadzić do radości. Nawet ucieczka przed piekłem nie jest sama w sobie Dobrą Nowiną, której pragniemy – nie, jeżeli uważamy niebo za niezmiernie nudne.
Tak samo usprawiedliwienie nie jest samo w sobie Dobrą Nowiną. Do czego ono prowadzi? To jest główne pytanie. To czy usprawiedliwienie będzie dobrą Nowiną zależy od nagrody, jaką otrzymujemy dzięki naszej przypisanej sprawiedliwości. Co otrzymujemy z powodu tego, że jesteśmy uznani, jako sprawiedliwi w Chrystusie? Odpowiedzią jest: społeczność z Jezusem.
Przebaczenie grzechów i usprawiedliwienie są Dobrą Nowiną, ponieważ usuwają one przeszkody na drodze do jedynego trwałego, dającego całkowitą satysfakcję źródła radości: Jezusa Chrystusa. Jezus nie jest tylko środkiem, dzięki któremu jesteśmy uratowani przed potępieniem; On jest celem naszego zbawienia. Jeżeli przebywanie z Nim nie jest satysfakcjonujące, to nie ma zbawienia. On nie jest tylko liną, która wyciąga nas z groźnych fal; On jest stałą plażą pod naszymi stopami, powietrzem w naszych płucach, biciem naszego serca, ciepłem słońca na skórze, piosenką w naszych uszach i ramionami naszych ukochanych.
To dlatego Nowy Testament często identyfikuje Ewangelię z Chrystusem. Ewangelia jest „Ewangelią Chrystusa” (Rzymian 15:19; 1 Koryntian 9:12; 2 Koryntian 2:12; 9:13; 10:14; Galacjan 1:7; Filipian 1:27; itd.). Albo konkretniej, Ewangelia jest „ewangelią chwały Chrystusa” (2 Koryntian 4:4). A być może jeszcze wspanialej ujmuje to Paweł mówiąc, że głoszenie Ewangelii jest głoszeniem „niezgłębionych bogactw Chrystusa” (Efezjan 3:8).
Zatem wierzyć w Ewangelię to nie tylko akceptować te wspaniałe prawdy, że: 1) Bóg jest święty, 2) jesteśmy bezradnymi grzesznikami, 3) Chrystus umarł i zmartwychwstał dla grzeszników i 4) cieszymy się tym wspaniałym zbawieniem przez wiarę w Chrystusa – ale wierzyć w Ewangelię to także cenić Jezusa Chrystusa, jako swoje niezgłębione bogactwo. Co czyni ewangelię Ewangelią to, że wprowadza ona daną osobę w niekończącą się i nieustannie zwiększającą radość Jezusa Chrystusa.
Słowa, które Jezus wypowie, kiedy dostaniemy się do nieba to: „Wejdź do radości swego Pana” (Ewangelia Mateusza 25:21). Modlitwa, którą się dla nas modlił, zakończyła się w tym samym stylu: „Ojcze, chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną tam, gdzie ja jestem, aby oglądali moją chwałę” (Ewangelia Jana 17:24). Chwała, którą On chce, żebyśmy zobaczyli to te „niezgłębione bogactwa Chrystusa”. To „przemożne bogactwo [Bożej] łaski przez dobroć względem nas w Chrystusie Jezusie” (Efezjan 2:7).
Superlatywy „niezgłębione” i „przemożne” znaczą, że nie będzie końca naszemu odkrywaniu i przyjemności. Nie będzie nudy. Każdy dzień będzie przynosił nowe, niesamowite informacje na temat Jezusa, co sprawi, że będziemy patrzyli na wczorajszą cudowność w nowym świetle, a więc nie tylko będziemy codziennie oglądać nową chwałę, ale także ta chwała już nagromadzona stanie się jeszcze bardziej cudowna z każdym nowym objawieniem.
Ewangelia jest Dobrą Nowiną, że niekończąca się i nieustannie zwiększająca radość nigdy nudnego, zawsze zapewniającego satysfakcję Chrystusa jest dana nam darmo i na zawsze poprzez wiarę w przebaczającą grzech śmierć i dające nadzieję zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Niech Bóg da ci siłę, aby „móc pojąć wraz ze wszystkimi świętymi, jaka jest szerokość, długość, głębokość i wysokość; I poznać miłość Chrystusa, która przewyższa wszelkie poznanie” (Efezjan 3:18-19).
Delektując się i czekając,
Pastor John
Artykuł pierwotnie ukazał się na Desiring God.
Tłumaczenie: Weronika Stover
