Gdzie w historii Biblii możemy umiejscowić nawrócenie?
Nawrócenie i nowe narodzenie
Tylko ci, którzy się nawrócą, będą częścią nowego stworzenia. Małą pociechą na sądzie ostatecznym będzie to, że ktoś przyczynił się do poprawy tego świata, jeśli się nie nawróci.
Jeśli na własnej skórze nie poznamy tego, co Biblia opisuje jako duchowe, nadprzyrodzone obrzezanie serca, będziemy skazani na Jego sąd i gniew.
Najważniejsze jest to czy dana doktryna jest fałszywa, czy prawdziwa. Patrząc w ten sposób, doktryna chrześcijańskiego nawrócenia jest po prostu piękna.
Jezus powiedział: „Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa niebieskiego” (Mateusza 18,3).
Zniekształcanie poselstwa. Nauczanie innej ewangelii. Przedstawianie ewangelii jedynie jako opinii. Nacisk na podjęcie decyzji. Skupienie się na rzeczach drugorzędnych. Nieuprzejme lekceważenie pytań i zastrzeżeń niewierzących.
Nie w Biblii ma instruktażu do narodzenia się na nowo. Nie ma żadnych kroków do narodzenia się na nowo. Nigdzie Jezus nie mówi Nikodemowi: Zrób to, powiedz to, pomódl się tak.
Mimo że termin "nowe narodzenie" jest często używany, wydaje się, że większość chrześcijan nie rozumie, co oznacza nowe narodzenie. Nie jest to niejasne ani trudne do zrozumienia...
Ludzie czują, że grzech determinuje to, kim są. Ale chrześcijańska doktryna nawrócenia pomaga chrześcijanom zrozumieć, że tak naprawdę nie jest.
Jeśli w twoim rozumieniu nawrócenia brakuje wymiaru wspólnotowego, to brakuje ci istotnej części całej doktryny.
Nie ma więcej treści
