W tej myśli też modlimy się zawsze za was, aby Bóg nasz uznał was za godnych powołania i w mocy doprowadził do końca wszystkie wasze dobre zamierzenia i dzieła wiary, aby imię Pana naszego Jezusa Chrystusa było uwielbione w was, a wy w nim, według łaski Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa. (2 Tesaloniczan 1,11-12)
Rozważania
Ciągle potrzebuję ratunku od siebie samego, bo tak długo, jak długo istnieje grzech, będę czuł pokusę, by pragnąć, myśleć, mówić i robić to, co Bóg określa jako złe.
Jeśli w twoim sercu nie panuje Boża chwała i nie króluje Boży plan na twoje życie, to możesz robić wrażenie religijnego człowieka, ale to czym żyjesz, nie jest biblijną wiarą.
Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę. (2 Piotra 1,3)
Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy posiedli mądre serce! (Psalm 90,12)
Odpuszczone są grzechy twoje. (Ewangelia Łukasza 7,48)
Jesteśmy winni - Krzyż nabył dla nas przebaczenie. Jesteśmy niezdolni do działania - Duch daje nam moc. Jesteśmy głupi - Boże Słowo zapewnia mądrość.
Rozważania, które wzmocnią, nakarmią i na nowo skalibrują twoje serce oraz otworzą ci oczy, byś każdego dnia mógł dostrzec nową i świeżą Bożą porcję łaski.
Mężowie, miłujcie żony swoje, jak i Chrystus umiłował Kościół i wydał zań samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo, aby sam sobie przysposobić Kościół pełen chwały. (Efezjan 5,25-27)
Mam i inne owce, które nie są z tej owczarni; również i te muszę przyprowadzić, i głosu mojego słuchać będą. (Ewangelia Jana 10,16)
[Bóg] wam, uciskanym, [da] odpocznienie wespół z nami, gdy się objawi Pan Jezus z nieba ze zwiastunami mocy swojej, w ogniu płomienistym, wymierzając karę tym, którzy nie znają Boga, oraz tym, którzy nie są posłuszni ewangelii Pana naszego Jezusa. Poniosą oni karę: zatracenie wieczne, oddalenie od oblicza Pana i od mocy chwały jego, gdy przyjdzie w owym dniu, aby być uwielbionym wśród świętych swoich i podziwianym przez wszystkich, którzy uwierzyli. (2 Tesaloniczan 1,7-10)
