Zostałeś stworzony dla Boga

Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.

Nie porzuci bowiem Pan swego ludu przez wzgląd na wielkie imię swoje, gdyż raczył uczynić was swoim ludem.

1 Księga Samuela 12,22

Imię Boga często odnosi się do Jego reputacji, Jego sławy, Jego znamienitości. W ten sposób używamy słowa „imię”, gdy mówimy, że ktoś zdobywa sobie imię. Lub czasem mówimy, że coś jest markowe. Chodzi nam o markę o dużej renomie. Rozumiem, że o to chodzi Samuelowi w 1 Księdze Samuela 12,22, gdy mówi, że Bóg uczynił Izrael „swoim” ludem, i że nie odrzuci Izraela „przez wzgląd na wielkie imię swoje”.

Ten sposób myślenia o Bożej gorliwości dla własnego imienia jest potwierdzony w wielu innych fragmentach Pisma.

Na przykład w Księdze Jeremiasza 13,11 Bóg opisuje Izrael jako przepaskę na biodra lub pas, który Bóg wybrał, aby podkreślić swoją chwałę, choć bywały momenty, że Izrael się do tego nie nadawał. „Bo jak pas przylega do bioder męża, tak sprawiłem, że cały dom Izraela i cały dom Judy przylgnął do mnie, mówi Pan, aby byli moim ludem, imieniem, chwałą i czcią. Lecz oni nie słuchali” [ESV, tłum. własne]. Dlaczego Izrael został wybrany i uczyniony Bożą szatą? Aby być: imieniem, chwałą i czcią.

Słowa „chwała” i “cześć” w tym kontekście mówią nam, że „imię” oznacza „sławę” lub „renomę” lub „reputację”. Bóg wybrał Izrael, aby lud ten przysparzał mu sławy. Bóg mówi w Księdze Izajasza 43,21, że Izrael to „lud, który sobie stworzyłem, będzie zwiastował moją chwałę”.

A gdy kościół w Nowym Testamencie zaczął postrzegać siebie jako prawdziwego Izraela, Piotr opisał Boży zamiar dla nas w następujący sposób: „Wy jesteście rodem wybranym […] abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości” (1 Piotra 2,9).

Innymi słowy, Izrael i kościół są wybrane przez Boga, aby aby sławić Go w świecie. Dlatego modlimy się przede wszystkim: „Święć się imię twoje” (Ewangelia Mateusza 6,9). Dlatego modlimy się: „Wiedź nas ścieżkami sprawiedliwości ze względu na imię swoje” (zobacz Psalm 23,3).Kiedy mówimy, że jesteśmy ludźmi skoncentrowanymi na Bogu, pamiętajmy, że jest tak dlatego, iż dołączamy się do Boga w Jego własnym skoncentrowaniu się na Bogu. A po tej stronie krzyża, oznacza to bycie ludźmi zależnym od Chrystusa, ludźmi wysławiającym Chrystusa. „Piszę wam, dzieci, gdyż odpuszczone są wam grzechy dla imienia jego” (1 Jana 2,12). „I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu” (Kolosan 3,17).

Udostępnij!
Dołącz!
Wpisz swój e-mail, aby co tydzień otrzymywać najnowsze materiały EWC.