I odpuść nam grzechy nasze, albowiem i my odpuszczamy każdemu winowajcy swemu, i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. (Ewangelia Łukasza 11,4)
Rozważania
Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni. (Efezjan 2,3)
Bo obietnice Boże, ile ich było, w nim znalazły swoje „tak”. (2 Koryntian 1,20)
Przerażające zwiedzenie grzechu polega na tym, że w momencie grzeszenia grzech wcale nie wydaje się aż taki zły.
Jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. (Rzymian 10,9)
Rozważania, które wzmocnią, nakarmią i na nowo skalibrują twoje serce oraz otworzą ci oczy, byś każdego dnia mógł dostrzec nową i świeżą Bożą porcję łaski.
Odpuszczone są grzechy twoje. (Ewangelia Łukasza 7,48)
Zniechęcenie zwraca większą uwagę na upadłą chwałę stworzenia niż na odnawiającą chwałę Bożego charakteru, obecności i obietnic.
Wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy. (1 Jana 1,9)
Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Chrystusie, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni. (1 Koryntian 15,19)
On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale go za nas wszystkich wydał, jakżeby nie miał z nim darować nam wszystkiego? (Rzymian 8,32)
Chrystusowa ewangelia o krzyżu martwego człowieka i pustym grobie żywego, którą świat postrzega jako całkowitą głupotę to największa mądrość.
