Proces powstania kanonu Nowego Testamentu był wynikiem naturalnego rozpoznania ksiąg natchnionych przez wczesnych chrześcijan, a nie spisku mającego na celu ich selekcję. Pierwsze wspólnoty kościelne kierowały się czterema kluczowymi kryteriami: apostolskością, starożytnością, ortodoksyjnością i uniwersalnością, aby przyjąć dokumenty uznawane za autorytatywne. Przekonanie o autentyczności ksiąg biblijnych opierało się na tradycji przekazanej przez apostołów, co zapewniało ich historyczną wiarygodność.
Choć oryginalne manuskrypty biblijne nie przetrwały, badania tysięcy zachowanych kopii dowodzą, że możemy z dużą pewnością odtworzyć pierwotne zapisy Nowego Testamentu. Porównując różne rękopisy i analizując powstałe warianty, uczeni są w stanie określić, co rzeczywiście napisali autorzy biblijni. Dzięki ogromnej liczbie dostępnych źródeł oraz niewielkiemu odstępowi czasowemu między oryginałami a ich kopiami, tekst Pisma Świętego pozostaje jednym z najlepiej udokumentowanych dzieł starożytności.
Jedynym sposobem na to, abyśmy mogli poznać Boga i Jego wolę, jest poprzez przekazanie nam tego metodą, która jest nieomylna, i Bóg postanowił uczynić to w księdze, którą jest Biblia.
John MacArthur omawia niebezpieczeństwa zniekształcania Słowa Bożego poprzez wybiórczą interpretację. Podkreśla potrzebę pokory, obiektywizmu i konsekwentnego studiowania. Musimy pozwolić, by Pismo Święte mówiło samo za siebie, zamiast narzucać osobiste przekonania lub perspektywy kulturowe.
    Dołącz!
    Wpisz swój e-mail, aby co dwa tygodnie otrzymywać najnowsze materiały EWC.