Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.
Smutek uczniów był spowodowany śmiercią i nieobecnością ich Pana, ale zamienił się w radość, kiedy Pan Jezus wstał z martwych i stanął pośród nich. Wszystkie smutki wierzących powinny zostać w taki sposób przemienione, nawet te najgorsze, które sprawiają wrażenie, że na zawsze pozostaną źródłem zgorzknienia. Jednak im większy smutek, tym większa radość!
Kiedy mamy mnóstwo smutków, wtedy Boża moc zamienia je w wielką radość. A zatem im bardziej gorzki problem, tym słodsza przyjemność – daleki ruch wahadła w lewo powoduje następnie jego dalekie wychylenie się w prawo. Wspomnienie smutku zaostrza smak zadowolenia, powinniśmy więc zestawiać jedno z drugim – diament kładzie się na czarnym tle, aby jego blask był lepiej widoczny.
Chodź, moje serce, i rozraduj się! Już niedługo będę tak zadowolony, jak teraz jestem zmartwiony. Jezus mi mówi, że za sprawą niebiańskiej alchemii mój smutek zamieni się w radość. Nie wiem, jak to możliwe, ale wierzę w to i zaczynam śpiewać, oczekując. To przygnębienie ducha nie jest na długo, wkrótce będę w górze wśród tych szczęśliwych ludzi, którzy chwalą Pana dniem i nocą. Tam będę śpiewał o miłosierdziu, które wyrwało mnie z wielkich zmartwień.
“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.