„... chlubimy się nadzieją chwały Bożej” (Rzym. 5,2)
Łaska
Wierzący i usprawiedliwieni ludzie otrzymali w momencie zbawienia gwarancję tego, że Ojciec jest przychylny w stosunku do nich i jest całkowicie za nimi.
Chrześcijańską motywacją dla etyki nie jest jedynie przestrzeganie jakiegoś abstrakcyjnego prawa czy listy zasad; naszą reakcją jest raczej wdzięczność.
My wędrujemy i błądzimy, Bóg ściga nas i dąży do pojednania. My potykamy się i upadamy. Bóg wybacza i odnawia. My się męczymy, Bóg przez swoją łaskę daje moc.
Zbawienie od początku do końca, jest dziełem Boga. Prawdę tą najlepiej podsumowują doktryny łaski, które obejmują całkowitą deprawację, bezwarunkowe wybranie, rzeczywiste zadośćuczynienie, skuteczne powołanie i zachowującą łaskę.
Okazujemy nieposłuszeństwo - Bóg przekonuje o grzechu i odnawia. Wątpimy - Bóg podejmuje działania, by zmienić nas w ludzi wiary. Jesteśmy głodni - Bóg nas karmi obfitością swojej łaski.
Prawdziwa wiara żyje na podstawie dwóch niezachwianych prawd: że Bóg naprawdę istnieje i zawsze nagradza tych, którzy go szukają.
Nakreślę teraz ten niesamowity obraz chrześcijańskiego życia, który rozumiem przez wyrażenie „życie z wiary w przyszłą łaskę”. Wszystko to znajduje się właśnie tutaj, w tych dwóch wersetach.
