Rozważania

Rozpacz jest dobra, jeśli smucimy się nad tym, czego Bóg nienawidzi. Ale jest niebezpieczna, jeśli kwestionuje Bożą dobroć i miłość.

Zniechęcenie zwraca większą uwagę na upadłą chwałę stworzenia niż na odnawiającą chwałę Bożego charakteru, obecności i obietnic.

Istnieje istotna różnica pomiędzy zdumieniem i wiarą. Bóg nie tylko chce cię zachwycić, lecz także panować nad twoim sercem.

Jeśli sprawiedliwość Chrystusa pozwala mi stać przed świętym Bogiem zupełnie bez strachu, dlaczego miałoby mnie prześladować to, co myśli o mnie drugi człowiek?

Wspólnotowe uwielbienie ma na celu odwrócić twoje serce od cienia chwały stworzenia, a zwrócić je w kierunku chwały, która może dać sercu spełnienie.

Kiedy jesteś zmęczony walką, pamiętaj, że Ten, który jest twoją siłą, nigdy nie robi sobie przerwy, nie potrzebuje snu i nigdy się nie męczy.

Jako Boże dziecko, nie siedzisz i nie czekasz tylko na nadzieję. Nie, łaska sprawia, że możesz wstać i żyć nadzieją.

Przerażające zwiedzenie grzechu polega na tym, że w momencie grzeszenia grzech wcale nie wydaje się aż taki zły.

Bóg jest w centrum wszechświata, a kiedy ty sam się tam umieścisz, kończy się tylko na zniszczonej relacji i osobistym rozczarowaniu.

Mądrości nie zdobywa się dzięki doświadczeniu, czy zgłębianiu wiedzy. Mądrość zdobywamy w relacji, a Łaska sprawia, że relacja staje się możliwa.

"Albowiem objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Chrystusa Jezusa, który dał samego siebie za nas, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność, gorliwy w dobrych uczynkach". (Tyt. 2,11-14)

Boża łaska wzywa cię do cierpienia i oczekiwania, ale nigdy nie wzywa cię byś stał sam i o własnych siłach.