Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.
Każdego więc, który mię wyzna przed ludźmi, i Ja wyznam przed Ojcem moim, który jest w niebie.
Mt 10,32
Łaskawa obietnica! To wielka radość dla mnie – wyznawać mojego Pana. Jakiekolwiek nie byłyby moje winy, nie wstydzę się Jezusa, ani nie boję się ogłaszać prawdy o Jego krzyżu. Panie, nie ukryłem Twojej sprawiedliwości w moim sercu.
Ten werset odsłania przede mną wspaniałą perspektywę! Przyjaciele zdradzają, a wrogowie triumfują, ale Pan nie wyprze się swojego sługi. Niewątpliwie mój Pan przyzna się do mnie nawet tutaj i da mi nowy znak swojej przychylnej troski. Jednak nadchodzi dzień, kiedy będę musiał stanąć przed Wielkim Ojcem. Co za radość wiedzieć, że wtedy Pan Jezus wyzna mnie przed Nim! Powie: „Ten człowiek szczerze mi zaufał i był gotowy znosić hańbę ze względu na moje imię, dlatego i ja uznaję, że on należy do mnie”. Pewnego razu waleczny człowiek został rycerzem i królowa wręczyła mu ozdobioną klejnotami podwiązkę. Co za zaszczyt! Jednak największym ze wszystkich naszych zaszczytów będzie ten, kiedy Pan Jezus wyzna nas w obecności Boskiego Majestatu w niebie. Boże, nie pozwól mi nigdy wstydzić się przyznać do mojego Pana. Nie pozwól mi nigdy tchórzliwie milczeć lub pójść na kompromis w słabości woli. Czy mam się rumienić z powodu przyznawania się do Tego, który obiecuje przyznawać się do mnie?
“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
