Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.
O, jak słodkie jest słowo twoje dla podniebienia mego, słodsze niż miód dla ust moich.
Psalm 119,103
Nigdy nie sprowadzaj chrześcijaństwa do kwestii wymagań, postanowień i siły woli. Jest to kwestia tego, co kochamy, czym się zachwycamy, czym się rozkoszujemy.
Gdy Jezus przyszedł na świat, ludzkość została podzielona względem tego, co kocha. „Światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność” (Ewangelia Jana 3,19). Sprawiedliwi i niegodziwi są rozdzieleni przez to, czym się rozkoszują – objawieniem Boga w Jezusie lub drogą świata.
Ktoś więc może spytać: W jaki sposób mogę zacząć rozkoszować się słowem Boga? Moja odpowiedź jest dwojaka:
1) Módl się o nowe kubki smakowe na języku twojego serca.
2) Rozmyślaj nad zdumiewającymi obietnicami Boga dla swoich ludzi.
Ten sam psalmista, który powiedział: „O, jak słodkie jest słowo twoje dla podniebienia mego” (Psalm 119,103), wcześniej powiedział: „Otwórz oczy moje, abym oglądał cudowność zakonu twego” (Psalm 119,18). Modlił się o to, ponieważ posiadanie duchowych oczu, aby widzieć chwałę lub posiadanie świętych kubków smakowych na języku serca, jest darem Boga. Naturalnie nikt nie pragnie i nie rozkoszuje się w Bogu i Jego mądrości.
Lecz gdy się pomodlisz, a nawet podczas modlitwy, rozmyślaj nad korzyściami, które Bóg obiecuje swoim ludziom i nad radością posiadania Wszechmocnego Boga jako swojego pomocnika teraz i na zawsze. Psalm 1,3-4 mówi, że osoba która rozmyśla nad Bożym słowem „będzie […] jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, wydające swój owoc we właściwym czasie, którego liść nie więdnie, a wszystko, co uczyni, powiedzie się. Nie tak jest z bezbożnymi! Są oni bowiem jak plewa, którą wiatr roznosi”.
Kto nie rozkoszowałby się czytaniem książki, której rozważanie zmieniłoby go z nieużytecznej plewy w potężny cedr Libanu, z teksańskiego obszaru pustynnego w hawajski sad? Nikt w głębi siebie nie chce być plewą – bez korzenia, zwiewną, nieużyteczną. Wszyscy chcemy pobierać siłę z jakiejś głębokiej rzeki rzeczywistości i stać się owocnymi, użytecznymi ludźmi.
Tą rzeką rzeczywistości jest słowo Boga i wszyscy wielcy święci zostali uczynieni wielkimi przez nie.