Dzień 10. Złoto, kadzidło i mirra

Subskrybuj, aby otrzymywać rozważania adwentowe na e-mail.

A ujrzawszy gwiazdę, niezmiernie się uradowali. I wszedłszy do domu, ujrzeli dziecię z Marią, matką jego, i upadłszy, oddali mu pokłon, potem otworzywszy swoje skarby, złożyli mu w darze złoto, kadzidło i mirrę.

Ewangelia Mateusza 2, 10-11

Bogu nie służy się rękami ludzkimi, jak gdyby czego potrzebował (Dz 17, 25). Dary przyniesione przez mędrców nie są składane w ramach pomocy lub zaspokajania potrzeb. Byłoby to ujmą dla Monarchy, gdyby jacyś zagraniczni goście przychodzili do niego z królewskim zestawem pomocowym.

Dary te nie są również rodzajem łapówki. Księga Powtórzonego Prawa 10, 17 mówi, że Bóg nie przyjmuje łapówek. Cóż więc one oznaczały? W jaki sposób oddają cześć Bogu?

Dary ofiarowane zamożnym, samowystarczalnym ludziom stanowią echo i wzmożenie pragnienia obdarowującego, który chce podkreślić jak wspaniałą osobą jest obdarowany. Obdarowanie Chrystusa jest w pewnym sensie jak post – obchodzenie się bez czegoś, aby pokazać, że Chrystus jest bardziej wartościowy niż ta rzecz.

Gdy dajesz Chrystusowi dar w taki sposób, to jakbyś mówił: „Radość, o którą zabiegam (porównaj z Mateusza 2, 10 – „A ujrzawszy gwiazdę, niezmiernie się uradowali”) – nie jest nadzieją na wzbogacenie się dzięki targowaniu się z Tobą lub próbą wynegocjowania jakiejś zapłaty. Nie przyszedłem do Ciebie, by dostać jakieś rzeczy materialne od Ciebie, ale przyszedłem dla Ciebie samego. I teraz, rezygnując z rzeczy materialnych wzmagam i pokazuję to pragnienie, w nadziei, że bardziej będę cieszył się Tobą, niż tymi rzeczami. Dając Ci to, czego nie potrzebujesz, a czym ja sam mógłbym się cieszyć, mogę mówić bardziej szczerze i autentycznie: «Ty jesteś moim skarbem, a nie te rzeczy»”.

Tak właśnie rozumiem uwielbienie Boga poprzez ofiarowanie Mu złota, kadzidła i mirry. Lub czegokolwiek innego, o czym moglibyśmy pomyśleć, jako o darach ofiarowywanych Bogu.

Niech Bóg wzbudzi w nas pragnienie samego Chrystusa. Abyśmy mogli powiedzieć z serca: „Panie Jezu, Ty jesteś Mesjaszem, królem Izraela. Wszystkie narody przyjdą i pokłonią się przed Tobą. Bóg włada światem, abyś był uwielbiony. Dlatego też, bez względu na jakikolwiek sprzeciw, z którym mogę się spotkać, z radością przypisuję Tobie autorytet i godność, przynoszę też dary, nie przywiązując się do nich, by powiedzieć, że tylko Ty możesz nasycić moje serce”.

Udostępnij!
    Dołącz!
    Wpisz swój e-mail, aby co dwa tygodnie otrzymywać najnowsze materiały EWC.