Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona „Klejnoty obietnic Bożych”.
Kto ukrywa występki, nie ma powodzenia, lecz kto je wyznaje i porzuca, dostępuje miłosierdzia.
Prz 28,13
Oto droga miłosierdzia dla winnego i pokutującego grzesznika. Musi on porzucić nawyk tajenia swoich grzechów. Próbuje je ukrywać poprzez fałszowanie, które im zaprzecza, obłudę, która je zasłania, przechwałki, które je usprawiedliwiają i głośne wyznanie, którym próbuje zatrzeć złe wrażenie.
Sprawą grzesznika jest wyznanie i porzucenie. Te dwa czyny muszą iść w parze. Wyznanie musi być szczerze uczynione przed Panem, musi zawierać przyznanie się do złego, poczucie własnej grzeszności i wstręt do niej. Nie powinniśmy zrzucać winy na innych ani tłumaczyć się okolicznościami czy naturalną słabością. Musimy wyznać występki i przyznać się do nich przed oskarżycielem. Dopóki tego nie zrobimy, nie może być mowy o miłosierdziu.
Co więcej, musimy porzucić zło, czyli będąc świadomym błędów, mamy wyrzec się każdego obecnego i przyszłego zamiaru trwania w nich. Nie możemy trwać w buncie, a zarazem przebywać w majestacie Króla. Złe nawyki muszą zostać porzucone razem z miejscami, towarzystwem, dążeniami czy książkami, które mogą prowadzić nas do złego. Nie dla wyznania i nie dla zmiany, ale w połączeniu z nimi znajdziemy przebaczenie poprzez wiarę w krew Jezusa.
„Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
