Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona „Klejnoty obietnic Bożych”.
Ja daję im żywot wieczny, i nie giną na wieki, i nikt nie wydrze ich z ręki mojej.
J 10,28
Wierzymy w wieczne bezpieczeństwo świętych. Po pierwsze dlatego, że należą do Chrystusa, a On nigdy nie wypuści z rąk owiec, które nabył za cenę własnej krwi i które otrzymał od swojego Ojca.
Po drugie, On daje im życie wieczne. A skoro jest ono wieczne, to nie może mieć końca – podobnie jak piekło, niebo i Bóg. Gdyby życie duchowe mogło umrzeć, to z pewnością nie byłoby życiem wiecznym, ale doczesnym. Jednak Pan mówi o życiu wiecznym, co całkowicie wyklucza możliwość istnienia jego końca.
Pan wyraźnie mówi: „i nie giną na wieki”. Dopóki słowa mają znaczenie, ta obietnica zabezpiecza wierzących przed zgubą. Nawet najbardziej uporczywa niewiara nie może pozbawić tego zdania jego znaczenia.
W końcu, by sprawa była całkiem jasna, Bóg ogłasza, że Jego dzieci są w Jego ręku i On nie pozwoli żadnemu wrogowi ich z niej wyrwać. Z pewnością jest to rzecz niemożliwa nawet dla diabła. Musimy być bezpieczni w uścisku Wszechmocnego Zbawiciela.
Odrzućmy zarówno cielesny strach, jak i wiarę we własne siły i odpocznijmy spokojnie w zagłębieniu dłoni Odkupiciela.
„Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
