Łaska dla pokornych

Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.

Bóg (…) pokornym łaskę daje.

Jk 4,6b

Pokorne serca szukają łaski i dlatego ją znajdują. Pokorne serca poddają się jej dobroczynnym wpływom i dlatego są nią obdarowywane coraz bardziej i hojniej. Pokorne serca przebywają w dolinie, przez którą płyną strumienie łaski – i z nich właśnie ją czerpią. Pokorne serca są za nią wdzięczne, oddają za nią Panu chwałę i dlatego, zgodnie ze swoim charakterem, On je nią obdarowuje.

Chodź, drogi czytelniku, i zajmij skromne miejsce. Bądź mały we własnych oczach, żeby Pan mógł cię używać. Możliwe, że wzdychasz teraz: „Obawiam się, że nie jestem pokorny”, ale może to właśnie jest wyraz prawdziwej pokory? Niektórzy są dumni z tego, iż są pokorni, a to jest jeden z najgorszych rodzajów pychy. Jesteśmy biednymi, bezradnymi, niegodnymi, zasługującymi na piekło istotami i jeśli nie jesteśmy pokorni, to powinniśmy to zmienić. Ukórzmy się z powodu grzechu i braku pokory, a wtedy Pan pozwoli nam skosztować Jego przychylności. To łaska czyni nas pokornymi i to ona odkrywa w tej pokorze możliwość wylania jeszcze większej łaski. Uniżmy się, abyśmy zostali wywyższeni. Bądźmy ubodzy w duchu, by Bóg mógł nas ubogacić. Bądźmy pokorni, abyśmy nie musieli przeżyć upokorzenia i abyśmy zostali wywyższeni przez Bożą łaskę.

“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.

Udostępnij!
    Dołącz!
    Wpisz swój e-mail, aby co dwa tygodnie otrzymywać najnowsze materiały EWC.