Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.
Dobrze jest, gdy mąż nosi jarzmo w młodości.
Tr 3,27
To jest równie dobre jak obietnica. Dla mnie było, jest i będzie dobrze „nosić jarzmo”.
Wcześnie w moim życiu odczułem ciężar przeświadczenia o grzechu, ale okazał się on brzemieniem wzbogacającym duszę. Czy pokochałbym tak bardzo Ewangelię, gdybym poprzez głębokie doświadczenie nie dowiedział się o konieczności zbawienia przez łaskę?
Jabez był bardziej szanowany niż jego bracia, ponieważ jego matka urodziła go w cierpieniu, a ci, którzy wiele cierpią, rodząc się dla Boga, mają mocną wiarę w suwerenną łaskę.
Jarzmo krytyki jest nieprzyjemne, ale przygotowuje człowieka do przyszłej czci. Kto nigdy nie był narażony na wzgardę, nie może być przywódcą. Sława oszołamia, jeśli nie jest poprzedzona trudnościami. Ludzie, którzy podnieśli się bez wysiłku na wyżyny znakomitości, zwykle spadają w niesławę.
Nie poszukujemy wcale jarzma nieszczęścia, rozczarowania czy ciężkiej pracy, ale kiedy Pan nakłada je na nas w naszej młodości, bardzo często służy to rozwojowi naszego charakteru, który oddaje cześć Bogu i przynosi błogosławieństwo Kościołowi.
Chodź, moja duszo, zegnij kark i podnieś swój krzyż. Było to dobre dla ciebie w młodości, więc teraz też ci nie zaszkodzi. Ze względu na Jezusa z radością weź jarzmo na ramiona.
“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
