Sobota ze Spurgeonem to cotygodniowe rozważania z książki C.H. Spurgeona “Klejnoty obietnic Bożych”.
Tak więc z ufnością możemy mówić: Pan jest pomocnikiem moim, nie będę się lękał; Cóż może mi uczynić człowiek?
Hbr 13,6
Bóg nas nigdy nie opuści ani nie porzuci, dlatego możemy być zadowoleni z tego, co mamy. Odkąd Pan jest nasz, nie jesteśmy pozostawieni bez przyjaciela, skarbu i mieszkania. To zapewnienie może dać nam poczucie niezależności od innych. Pod takim patronatem nie czujemy się kuszeni, by płaszczyć się przed ludźmi i prosić ich o pozwolenie, byśmy mogli nazywać nasze życie swoim własnym, ale to, co mówimy, wypowiadamy odważnie, przeciwstawiając się sprzecznościom.
Kto boi się Boga, nie musi bać się niczego więcej. Powinniśmy odczuwać taką bojaźń przed żywym Panem, by wszelkie groźby najdumniejszego nawet prześladowcy nie robiły na nas większego wrażenia niż szum wiatru. Obecnie ludzie nie mogą występować przeciwko nam tak, jak robili to w czasie, gdy apostoł pisał cytowane na początku tej strony słowa. Koła tortur i stosy wyszły z mody. Żaden olbrzym1 nie może już palić pielgrzymów. Jeśli naśladowcy fałszywych nauczycieli próbują okrutnej drwiny i pogardy, nie dziwimy się temu, gdyż ludzie tego świata nie mogą kochać niebiańskiego nasienia. I co wtedy? Musimy znosić pogardę świata. Ona nie łamie kości. Z Bożą pomocą bądźmy odważni, a gdy świat szaleje, pozwólmy mu na to i nie bójmy się go.
“Klejnoty obietnic Bożych” C.H. Spurgeon, wyd. Świadome Chrześcijaństwo, Toruń 2015. Wykorzystano za zgodą wydawnictwa.
