Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.
Chociaż widziałem jego drogi, jednak uleczę go, poprowadzę go i znowu udzielę obfitej pociechy jemu i jego żałobnikom.
Izajasza 57,18
Ucz się doktryn z tekstów biblijnych. W ten sposób lepiej zapamiętane karmią duszę.
Na przykład, naucz się z tekstów o doktrynie nieodpartej łaski. Tym sposobem zobaczysz, że nie oznacza to, że jest niemożliwym opierać się łasce; znaczy to, że gdy Bóg zdecyduje, może pokonać i pokona ten opór.
Na przykład w Izajasza 57,17-19 Bóg karze swój nieposłuszny lud, smagając go i ukrywając swoje oblicze: „Z powodu jego niegodziwej chciwości gniewałem się i smagałem go, ukryłem się za moim gniewem” (werset 17).
Lecz oni nie odpowiedzieli, nawracając się. Trwali na złej drodze. Opierali się: „Lecz on, odstępca, poszedł drogą swojego serca” (werset 17).
Tak więc możliwym jest opierać się łasce. W rzeczywistości Szczepan powiedział przywódcom żydowskim: „Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu” (Dzieje Apostolskie 7,51).
Co w takim razie robi Bóg? Czy jest bezsilny w przywiedzeniu tych, którzy stawiają opór do nawrócenia i bycia kompletnym? Nie. Nie jest On bezsilny. Następny werset mówi: „Chociaż widziałem jego drogi, jednak uleczę go, poprowadzę go i znowu udzielę obfitej pociechy jemu i jego żałobnikom” (Izajasza 57,18).
Tak więc, w obliczu krnąbrnego, opierającego się łasce odstępstwa, Bóg mówi: „Uleczę go”. On „znowu udzieli”. Słowo tłumaczone „znowu udzielę”, oznacza „uczynić całym lub kompletnym”. Jest ono powiązane ze słowem shalom „pokój”. Bycie kompletnym i pokój są wspomniane w następnym wersecie, który wyjaśnia, w jaki sposób Bóg zawraca opierającego się łasce odstępcę.
Czyni to „stwarzając owoc na ich wargach w postaci słów: Pokój! Pokój (shalom, shalom) dalekiemu i bliskiemu – mówi Pan, Ja go uleczę” (Izajasza 57,19). Bóg stwarza to, czego brak – pokój, kompletność. W ten sposób jesteśmy zbawieni. I w ten sposób jesteśmy przyprowadzani z powrotem z odstępstwa – znowu i znowu.
Łaska Boża triumfuje nad naszym oporem przez stwarzanie uwielbienia tam, gdzie ono nie istniało. On przynosi shalom, shalom bliskiemu i dalekiemu. Kompletność, kompletność bliskiemu i dalekiemu. Czyni to przez „znowu udzielenie”, to znaczy, zastąpienie choroby oporu zdrowiem poddaństwa.
W doktrynie nieodpartej łaski nie jest to, że nie jesteśmy w stanie się opierać. Jesteśmy w stanie i tak też robimy. Chodzi o to, że gdy Bóg decyduje, pokonuje On nasz opór i przywraca posłusznego ducha. On stwarza. Mówi: „Niech stanie się światłość”! On leczy. Prowadzi. Przywraca. Pociesza.
Dlatego nie chlubimy się nigdy z tego, że powróciliśmy z odstępstwa. Padamy na twarz przed Panem i z drżącą radością dziękujemy Mu za Jego nieodpartą łaskę, która zwyciężyła wszelki nasz opór.
