Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.
Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga.
1 Piotra 3,18
Podaję podsumowanie ewangelii, by pomóc ci ją zrozumieć, cieszyć się i dzielić się nią!
1) Bóg stworzył nas dla swojej chwały.
„Przyprowadź moich synów z daleka i moje córki z krańców ziemi! Wszystkich, którzy są nazwani moim imieniem i których ku swojej chwale stworzyłem” (Księga Izajasza 43,6-7). Bóg stworzył nas wszystkich na swoje własne podobieństwo, abyśmy obrazowali lub odzwierciedlali Jego charakter i piękno moralne.
2) Dlatego każdy człowiek powinien żyć dla chwały Boga.
„Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą” (1 Koryntian 10,31). Sposobem, by żyć dla chwały Bożej jest, aby Go kochać (Ewangelia Mateusza 22,37), ufać Mu (Rzymian 4,20), być Mu wdzięcznym (Psalm 50,23), być Mu posłusznym (Ewangelia Mateusza 5,16) i cenić Go ponad wszystko inne (Filipian 3,8; Ewangelia Mateusza 10,37). Gdy to czynimy, obrazujemy chwałę Boga.
3) Niemniej jednak, wszyscy zgrzeszyliśmy i zabrakło nam chwały Bożej.
„Wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej” (Rzymian 3,23). „Poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia […] I zamienili chwałę nieśmiertelnego Boga na obrazy” (Rzymian 1,21-23). Nikt z nas nie kochał, nie ufał, nie dziękował, nie był posłusznym ani nie cenił Boga tak, jak powinien.
4) Dlatego, wszyscy zasługujemy na wieczną karę.
„Zapłatą za grzech jest (wieczna) śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzymian 6,23). Ci, którzy nie byli posłuszni Panu Jezusowi: „Poniosą oni karę: zatracenie wieczne, oddalenie od oblicza Pana i od mocy chwały jego” (2 Tesaloniczan 1,9). „Odejdą ci na kaźń wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego” (Ewangelia Mateusza 25,46).
5) Jednak, w swym wielkim miłosierdziu, Bóg posłał swego jedynego Syna, Jezusa Chrystusa, na świat, by dostarczyć grzesznikom drogę życia wiecznego.
„Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” (Ewangelia Jana 3,16). „Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem” (Galatów 3,13). „Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga” (1 Piotra 3,18).
6) Dlatego życie wieczne jest darem dla wszystkich, którzy zaufają Chrystusowi jako Panu i Zbawicielowi oraz najwyższemu Skarbowi swojego życia.
„Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony” (Dzieje Apostolskie 16,31). „Jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz” (Rzymian 10,9). „Łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił” (Efezjan 2,8-9). „Z Chrystusem jestem ukrzyżowany; żyję więc już nie ja, ale żyje we mnie Chrystus; a obecne życie moje w ciele jest życiem w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie” (Galatów 2,20). „Wszystko uznaję za szkodę wobec doniosłości, jaką ma poznanie Jezusa Chrystusa, Pana mego, dla którego poniosłem wszelkie szkody i wszystko uznaję za śmiecie, żeby zyskać Chrystusa” (Filipian 3,8).
