Subskrybuj, aby otrzymywać codzienne rozważania na e-mail.
Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, wydające swój owoc we właściwym czasie, którego liść nie więdnie, a wszystko, co uczyni, powiedzie się.
Psalm 1,3
W jaki sposób obietnica z Psalmu 1,3 wskazuje na Chrystusa?
Mówi ona: „Wszystko, co uczyni, powiedzie się”. Sprawiedliwym wiedzie się we wszystkim, co czynią. Czy jest to naiwne, czy głęboko prawdziwe?
W tym życiu z pewnością wydaje się, że powodzi się niegodziwym. „Nie gniewaj się na tego, któremu się szczęści, na człowieka, który knuje złe zamiary!”(Psalm 37,7). „Powodzi im się dobrze, chociaż bezbożnie postępują, a nawet kuszenie Boga uchodzi im bezkarnie” (Malachiasza 3,15).
A w tym życiu sprawiedliwi często cierpią, a ich dobroć wynagradzana jest nadużyciem. „Gdybyśmy byli zapomnieli imienia Boga naszego […] Czyżby Bóg tego nie odkrył? […] Ale z powodu ciebie co dzień nas zabijają, uważają nas za owce ofiarne” (Psalm 44,21-23). Psalmiści sami to wiedzieli. Nie kwestionujemy czegoś, o czym oni już wcześniej nie wiedzieli.
Dlatego, gdy psalmista mówi: „Wszystko, co uczyni, powiedzie się”, nie jest naiwny. Wskazuje on przez niejednoznaczność tego życia na życie po śmierci, gdzie prawdziwa efektywność – prawdziwa pomyślność – wszystkiego, co zrobiliśmy, się ukaże.
W taki sposób myślał Paweł.
Najpierw, świętuje on zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. „Gdzież jest, o śmierci, zwycięstwo twoje? […] Bogu niech będą dzięki, który nam daje zwycięstwo przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (1 Koryntian 15,55, 57).
Następnie, wyciąga on wniosek, że z powodu tego triumfu, każdy czyn kiedykolwiek wykonany przez wierzących będzie przynosił powodzenie. „A tak, bracia moi mili […] trud wasz nie jest daremny w Panu” (1 Koryntian 15,58). Gdy coś nie jest daremne, to przynosi to powodzenie.
Z tego powodu, że Jezus za nas umarł, zagwarantował On, że każdy dobry uczynek przynosi powodzenie – prędzej czy później. „Każdy […] otrzyma od Pana zapłatę za to, co dobrego uczyni” (Efezjan 6,8). „Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą […]. Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie” (Ewangelia Mateusza 5,11-12). Tu napiętnowani. Tam nagrodzeni.
To, co w Starym Testamencie sprawia wrażenie naiwności („wszystko, co uczyni, powiedzie się”), w dogłębny sposób wskazuje na dzieło Chrystusa i rzeczywistość zmartwychwstania. Jak słowa wielkiego hymnu Kathariny von Schlegel: „Bądź spokojna duszo moja”, mówią, „Bądź spokojna, duszo moja: twój Jezus jest w stanie odpłacić / Ze swojej pełni za wszystko, co odbierze”.
