Jego serce jej ufa

© Ligonier

Niewiele czynników wpływa na serce mężczyzny dla Boga bardziej niż jego żona, na dobre lub na złe. Ona albo zachęci go do duchowego oddania Panu, albo będzie mu w tym przeszkadzać. Ona albo zwiększy jego pasję dla Boga, albo zgasi ją zimną wodą. Jaka żona zachęca swojego męża do duchowego rozwoju? Przypowieści Salomona 31:10-31 przedstawiają profil żony, która jest godna zaufania swojego męża. Taka żona jest ucieleśnieniem prawdziwej mądrości od Boga, co sprawia, że mąż obdarza ją pełnym zaufaniem. 

„Dzielna kobieta, trudno o taką. Jej wartość przewyższa perły” (werset 10). Trudno jest znaleźć tak dobrą żonę. Słowo dzielna (hebr. hail) może również oznaczać „siłę, umiejętność, dzielność czy dostojność”. Taka kobieta ma w sobie wszystkie z tych cech, czyli jest kompetentna, ma szlachetny charakter i jest w pełni oddana Bogu i swojej rodzinie. Tylko Bóg może dać nam tak wspaniałą kobietę: „Dom i mienie jest spuścizną po ojcach, lecz rozumna żona jest darem od Pana” (Przypowieści 19:14). „Kto znalazł żonę, znalazł szczęście i zyskał łaskę od Pana” (18:22). Tak szlachetna kobieta jest zatem bezcennym darem od Boga.

Czy jest coś dziwnego w tym, że „serce męża jej ufa” (werset 11)? Mąż pokłada w niej wiarę, ponieważ „wyświadcza mu dobro, a nie zło, po wszystkie dni swojego życia” (werset 12). Wnosi do ich małżeństwa wiele mocnych stron, z których każda w wyjątkowy sposób uzupełnia jego słabości. Jej dary natychmiast stają się dla niego korzyścią, ona zapewnia wiele, co sprawia, że on jej ufa.

Jej służba

Po pierwsze, ta niezwykła kobieta niestrudzenie służy swojemu mężowi. Nie siedzi bezczynnie, aktywnie „szuka wełny i lnu”, a następnie wyciąga „pracowitą rękę” (werset 13), żeby wytwarzać przędzę i szyć. Jest „jak statek handlowy” (werset 14), który wyrusza w poszukiwaniu najlepszego materiału w najbardziej przystępnej cenie po to, żeby uszyć najlepsze ubrania. Taka bezinteresowna żona „wstaje, gdy jeszcze jest noc” (werset 15), żeby przygotować posiłek dla całej swojej rodziny. Jako znakomita managerka nadzoruje „swoje dziewczęta”, które razem z nią służą w gospodarstwie domowym.

Jej sukces

Po drugie, ta przedsiębiorcza kobieta kieruje się zdrowym rozsądkiem w swoich licznych działaniach. Przebiegle „sprawdza glebę”, a dopiero potem nabywa pole. Tam zakłada „winnicę” (werset 16). Dzięki swemu „silnej” (werset 17) determinacji zarabia na utrzymanie swojej rodziny. Wszystkie jej poczynania są „dochodowe” (werset 18) i dostarczają dodatkowych zasobów, którymi można się dzielić z innymi. Do późna w nocy pracuje ze swoją „kądzielą” i „wrzecionem” (werset 19), żeby uszyć ubrania dla swojej rodziny.

Jej ofiarność

Po trzecie, ta pracowita kobieta hojnie daje „ubogim” i „potrzebującym” (werset 20). Gdy zbliża się „śnieg”, udziela też darów swojej rodzinie. Planuje różne rzeczy z wyprzedzeniem, szyjąc „szkarłatne” szaty (werset 21) dla swoich domowników. Nie szczędzi wysiłków ani kosztów, żeby zapewnić wszystko, co najlepsze. Po zatroszczeniu się o innych taka pracowita żona robi „narzuty” i ubrania „dla siebie” z „bisioru i purpury” (werset 22). Jej zdolność do obdarowywania drogimi szatami jest wyraźnym dowodem na Bożą przychylność dla jej pracy.

Jej bystrość

Po czwarte jej rozliczne talenty wzmacniają pozycję jej męża w „bramach” (werset 23), gdzie spotykają się przywódcy miasta. Ta znakomita żona z przenikliwością „wyrabia”, „sprzedaje” i „dostarcza” (werset 24) stworzone przez siebie dobra. Pomimo tego, że jest bardzo kompetentna, nie konkuruje z przywództwem męża, ale wspiera je swoim pokorną uległością — i wszyscy o tym wiedzą. 

Jej siła

Po piąte ta cenna żona patrzy w przyszłość z wewnętrzną „siłą” i „godnością” (werset 25). Chociaż zdaje sobie sprawę z wielu wyzwań, jakie ją czekają, to jednak „śmieje się” (werset 25) i z pełną ufnością zdaje się pod opiekę Pana. Oczekuje, że niebiańskie zaopatrzenie zaspokoi wszelkie potrzeby jej rodziny. Gdy ludzie proszą ją o radę, kieruje do nich słowa „mądrości” i „życzliwości” (werset 26). Choć jest zajęta poza domem, nie zaniedbuje „swojej rodziny” (werset 27).

Jej doskonałość

Po szóste jest tak dobrą matką, że gdy jej dzieci obserwują jej wspaniałość, „nazywają ją błogosławioną” (werset 28). Mąż dostrzega jej cechy charakteru, objawiające się w wychowywaniu dzieci i „chwali ją”. Szczyci się, że jego żona „przewyższa wszystkie” (werset 29). W jego oczach nie ma nikogo, kto mógłby słusznie stwierdzić, że jej dorównuje.

Jej duchowość

Po siódme prawdziwą wielkością takiej żony jest jej duchowe oddanie. „Boi się Pana” (werset 30). „Uroda” i „piękno” są „podstępne” i „próżne”. Jej prawdziwą wartością dla męża jest szacunek do Boga. Nawet przywódcy miasta „wysławiają ją” w „bramach” (werset 31), dostrzegając integralność w jej życiu. Mąż ceni jej wierność i pracowitość. Dzięki niej jest najbardziej błogosławionym spośród otaczających go mężów. 

Czy jest więc coś dziwnego w tym, że mąż jej ufa? Realność Boga w jej życiu sprawia, że jest godna pełnego zaufania. Ze wszech miar jest „koroną swego męża” (Przypowieści 12:4). Tylko Bóg może zapewnić tak doskonałą pomoc. 

Czy Pan dał ci tak wspaniałą żonę? Czy myślisz, że jest stworzona specjalnie dla Ciebie? Czy dostrzegasz, że zwiększyła twoją skuteczność w pracy dla Pana? Podziękuj zatem Bogu za tą kobietę, której ufa twoje serce.

Udostępnij!
Dołącz!
Wpisz swój e-mail, aby co dwa tygodnie otrzymywać najnowsze materiały EWC.