Do kogo mamy się modlić? Lista biblijnych wskazówek

I. Modlitwy do Boga Ojca w imieniu lub przez Jezusa Chrystusa

Najbardziej znana modlitwa, „Modlitwa Pańska”, nazywana także „Ojcze Nasz”, jest skierowana do Boga Ojca, lecz jeszcze nie za pośrednictwem Chrystusa. Pan Jezus inicjuje jednak modlitwę do Boga Ojca za pośrednictwem Syna Bożego. Jest to najbardziej standardowa, typowa modlitwa chrześcijańska. W żadnym wypadku nie należy jej pomijać lub usuwać w cień, zastępując ją tylko i wyłącznie modlitwami skierowanymi bezpośrednio do Pana Jezusa. W niektórych wspólnotach chrześcijańskich wielkim nieobecnym w pieśniach i modlitwach jest właśnie Bóg Ojciec. Zdarza się nawet, że członkowie tych wspólnot modląc się przed posiłkami, dziękują za pożywienie jedynie Chrystusowi. To jest brak duchowej równowagi. 

1.  „Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie” (Jana 14:6, Biblia Tysiąclecia, wydanie II, w skrócie BT). 

2. „Nie wy mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was, abyście szli i owoc wydawali i aby owoc wasz był trwały, by to, o cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, dał wam” (Jana 15:16, Biblia Warszawska, w skrócie BW). 

3. „A w owym dniu o nic mnie pytać nie będziecie. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu moim, da wam. (Jana 16:23, BW).

4. „Dotąd o nic nie prosiliście w imieniu moim; proście, a weźmiecie, aby radość wasza była zupełna” (Jana 16:24, BW). 

5.  „Owego dnia w imieniu moim prosić będziecie, a nie mówię wam, że Ja prosić będę Ojca za was” (Jana 16:26, BW).

6. „Najpierw dziękuję Bogu mojemu przez Jezusa Chrystusa za was wszystkich, że wiara wasza słynie po całym świecie” (Rzymian 1:8, BW). 

7. „Bogu niech będą dzięki przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego!” (Rzymian 7:25a, BW). 

8. „Bogu, który jedynie jest mądry, niech będzie chwała na wieki wieków przez Jezusa Chrystusa. Amen” (Rzymian 16:27, BW).

9. „Albowiem Syn Boży Chrystus Jezus, którego wam zwiastowaliśmy, ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie był równocześnie ››Tak‹‹ i ››Nie‹‹, lecz w nim było tylko ››Tak‹‹. Bo obietnice Boże, ile ich było, w nim znalazły swoje ››Tak‹‹; dlatego też przez niego mówimy ››Amen‹‹ ku chwale Bożej” (2 Koryntian 1:19, 20, BW). 

10. „Bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca” (Efezjan 2:18, BT). 

11.  „Według odwiecznego postanowienia, które wykonał w Chrystusie Jezusie, Panu naszym, w którym mamy swobodę i dostęp do Boga z ufnością przez wiarę w niego” (Efezjan 3:11, 12, BW). 

12. „Dziękując zawsze za wszystko Bogu i Ojcu w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (Efezjan 5:20, BW). 

13. I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu” (Kolosan 3:17, BW). 

14. „Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi” (Hebrajczyków 7:25, BW).

15. „Jedynemu Bogu, Zbawicielowi naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, niech będzie chwała, uwielbienie, moc i władza przed wszystkimi wiekami i teraz, i po wszystkie wieki. Amen” (Judy 25, BW).

II. Modlitwy bezpośrednio do Pana Jezusa

Niektóre skrajne ugrupowania religijne zabraniają swoim członkom kierowania modlitw do Chrystusa lub oddawania Mu chwały. Poniższe teksty stanowią biblijne wskazówki, potwierdzające, że obok modlitwy do Boga Ojca w imieniu Chrystusa, stosowne jest zwracanie się bezpośrednio do Pana Jezusa. Ważne, aby takie modlitwy nie wyparły modlitw kierowanych do Ojca w imieniu Syna. 

1. „Jak bowiem Ojciec wskrzesza i ożywia umarłych, tak i Syn ożywia, kogo zechce. Ojciec nie sądzi nikogo, ale cały sąd oddał Synowi, aby wszyscy tak czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który Go posłał” (Jana 5:21-23, Biblia Poznańska). 

Komentarz: Pan Jezus suwerennie ożywia umarłych, podobnie jak Ojciec. Chrystus sądzi ludzi i domaga się takiej czci, jaką dotąd obdarzano tylko Boga Ojca. Możesz bardzo gorliwie czcić Boga Ojca, ale to i tak pójdzie na marne, jeśli tak samo nie czcisz Pana Jezusa.  

2. „O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię” (Jana 14:14, BT). 

3. „Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” (Jana 20:28, 29, BT). 

Komentarz: Tymczasem anioł nie przyjął chwały od apostoła Jana: „A ja, Jan, słyszałem i widziałem to. A gdy to usłyszałem i ujrzałem, upadłem do nóg anioła, który mi to pokazywał, aby mu oddać pokłon. I rzecze do mnie: Nie czyń tego! Jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów księgi tej, Bogu oddaj pokłon!” (Księga Objawienia 22:8, 9, BW).

4. „I kamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij ducha mego” (Dzieje Apostolskie 7:59, BW). 

5. „Ma także upoważnienie od arcykapłanów, aby tutaj uwięzić wszystkich, którzy wzywają imienia twego” (Dzieje Apostolskie 9:14, BW). 

6. „Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!” (Dzieje Apostolskie 22:16, BT).

7. „Zborowi Bożemu, który jest w Koryncie, poświęconym w Chrystusie Jezusie, powołanym świętym, wraz ze wszystkimi, którzy wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa na każdym miejscu, ich i naszym:” (1 Koryntian 1:2, BW).

8. „Bym się więc z nadzwyczajności objawień zbytnio nie wynosił, wbity został cierń w ciało moje, jakby posłaniec szatana, by mnie policzkował, abym się zbytnio nie wynosił. W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on odstąpił ode mnie. Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości. Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa” (2 Koryntian 12:7-9, BW).

Komentarz: Pan, do którego zwrócił się apostoł Paweł mówi, że pełnia Jego mocy okazuje się w słabości, a Paweł nazywa ją mocą Chrystusa. Dlatego jest absolutnie pewne, że zwracał się bezpośrednio do Pana Jezusa. 

9. „Uciekaj zaś przed młodzieńczymi pożądaniami, a zabiegaj o sprawiedliwość, wiarę, miłość, pokój – wraz z tymi, którzy wzywają Pana czystym sercem” (2 Tymoteusza 2:22, BT).

10. „Wyrwie mnie Pan ze wszystkiego złego i zachowa dla Królestwa swego niebieskiego; jemu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen” (2 Tymoteusza 4:18, BW).

11. „Niech was wyposaży we wszystko dobre, abyście spełnili wolę jego, sprawując w nas to, co miłe jest w oczach jego, przez Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen” (Hebrajczyków 13:21, BW). 

12. „Przystąpcie do niego, do kamienia żywego, przez ludzi wprawdzie odrzuconego, lecz przez Boga wybranego jako kosztowny” (1 Piotra 2:4, BW).

13. „Wzrastajcie raczej w łasce i w poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Jemu niech będzie chwała teraz i po wieczne czasy” (2 Piotra 3:18, BW). 

14. „Co widzieliśmy i słyszeliśmy, to i wam zwiastujemy, abyście i wy społeczność z nami mieli. A społeczność [wspólnota, więź – przyp. autora] nasza jest społecznością z Ojcem i z Synem jego, Jezusem Chrystusem” (1 Jana 1:3, BW). 

Komentarz: Właściwa pobożność polega na utrzymywaniu więzi zarówno z Bogiem Ojcem, jak i Jezusem Chrystusem. 

15. „I od Jezusa Chrystusa, który jest świadkiem wiernym, pierworodnym z umarłych i władcą nad królami ziemskimi. Jemu, który miłuje nas i który wyzwolił nas z grzechów naszych przez krew swoją, i uczynił nas rodem królewskim, kapłanami Boga i Ojca swojego, niech będzie chwała i moc na wieki wieków. Amen” (Księga Objawienia 1:5, 6, BW).

16. „I mówili głosem donośnym: Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo” (Księga Objawienia 5:12, BW).

17. „I słyszałem, jak wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i w morzu, i wszystko, co w nich jest, mówiło: Temu, który siedzi na tronie, i Barankowi, błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc na wieki wieków. A cztery postacie mówiły: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon” (Księga Objawienia 5:13, 14, BW).

18. „Mimo to fundament Boży stoi niewzruszony, mając taką pieczęć: Zna Pan tych, którzy należą do niego, oraz: Niech odstąpi od nieprawości każdy, kto wzywa imienia Chrystusa.” (2 Tymoteusza 2:19, Uwspółcześniona Biblia Gdańska). 

III. Modlitwy do Ducha Świętego

Uwaga: Nowy Testament nie zawiera ani jednego przykładu, w którym Chrystus lub jakiś apostoł zwracał się bezpośrednio z modlitwą do Ducha Świętego. Obecnie dużo zależy od tego, czy ktoś uznaje doktrynę Trójjedyności Boga i przyjmuje jej konsekwencję, jaką jest Osobowość i Boskość Ducha Świętego. Gdy ją ktoś przyjmuje, wówczas może nie widzieć przeszkód, by czasami zwracać się bezpośrednio do Ducha Bożego. Są jednak tacy trynitarze, którzy nie widząc takiej praktyki w Piśmie Świętym, uznają modlitwę do Ducha Świętego za błędną praktykę. Natomiast zwolennicy modlitwy do Ducha Bożego wskazują na trzy teksty:

1. „I rzekł do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, synu człowieczy! i rzecz do ducha: Tak mówi panujący Pan: Od czterech wiatrów przyjdź, duchu! i natchnij te pobite, a niech ożyją” (Ezechiela 37:9, Biblia Gdańska). 

Komentarz: Prorok Ezechiel miał zwrócić się bezpośrednio do Ducha: Przyjdź Duchu! Chociaż w Biblii Gdańskiej użyto w powyższym tekście małej litery w odniesieniu do Ducha, to jest to decyzja redaktora, czy użyje dużej, czy małej litery.

2. „Łaska Pana, Jezusa Chrystusa, i miłość Boga, i wspólnota z Duchem Świętym [niech będzie] z wami wszystkimi” (2 Koryntian 13:13, Biblia Pierwszego Kościoła). 

Komentarz: Najwyraźniej można utrzymywać jakąś formę wspólnoty z Duchem Świętym.

3. „Jeśli was lżą dla imienia Chrystusowego, błogosławieni jesteście, gdyż Duch chwały i Duch Boży spoczywa na was; u nich bluźnią mu, ale u was chwałę mu się oddaje” (1 Piotra 4:14, Nowy Testament, wydany przez Trinitarian Bible Society; podobnie Biblia Gdańska i Uwspółcześniona Biblia Gdańska oraz Toruński Przekład Nowego Przymierza).

Komentarz: Podczas gdy prześladowcy chrześcijan bluźnili przeciwko Duchowi Świętemu, to pośród uczniów Chrystusa oddawano Mu chwałę. 

Jak modlili się chrześcijanie żyjący po śmierci apostołów?

• „Przez Niego Bogu Ojcu chwała i majestat i moc i cześć teraz i na wieki wieków. Amen”. 
• „Przez Chrystusa Bogu chwała, cześć, moc i majestat i wieczne panowanie od wieków po wieki wieków. Amen” – Św. Klemens Rzymski, List do Kościoła w Koryncie, 64 (1); 65 (2); patrz także: 61 (3).

Komentarz: Pierwsi chrześcijanie oddawali chwałę Bogu Ojcu przez Chrystusa i w ten sposób się modlili.

• „Królem zaś na wieki Pan nasz, Jezus Chrystus. Jemu chwała, cześć, majestat, tron wieczny z pokolenia na pokolenie. Amen”. „Dlatego też za wszystko Cię chwalę, błogosławię, wielbię przez Arcykapłana wiecznego i niebieskiego, Jezusa Chrystusa, Twego Syna umiłowanego, przez którego Tobie z Nim i z Duchem Świętym chwała i teraz i na przyszłe wieki. Amen” – Męczeństwo świętego Polikarpa, biskupa Smyrny, 21 (1); 14 (3); patrz także: 20 (2). 

Komentarz: Pierwsi uczniowie Chrystusa oddawali chwałę Bogu Ojcu, przyznając ją także Panu Jezusowi i Duchowi Świętemu.